استاندارد در همه صنایع وجود دارد و شبکه هم از این قضیه مستثنا نیست، همانطور که می دانید کابل کشی یکی از فعالیت هایی می باشد که علاوه بر داشتن تخصص بالا باید به خوبی با استانداردهای آن آشنا باشید از اینرو ما درسایت پارسیان فیبر ارتباط تلاش نمودیم یک از مهمترین موضوعات در بخش شبکه یعنی ترتیب رنگ کابل شبکه را بررسی و شما را با استاندارد جهانی آن آشنا نماییم.
در واقع کابل شبکه رسانه ای است که ما می توانیم به کمک آن اطلاعات را از یک دستگاه مثل سرور یا کامپیوتر، به دستگاه دیگری دریک شبکه محلی (LAN) منتقل کنیم. در حقیقت می توان گفت که کابل شبکه یک محیط انتقال یا یک رسانه انتقال است که بوسیله ی آن اطلاعات منتقل می شود.کابل های زوج مسی از پرمصرف ترین کابل های شبکه محسوب می شوند. کابل های مسی، در گروه یا category های مختلف تولید شده که از پرمصرفترین آن ها، کابل cat5e و cat6 میباشد.
البته کابل های مسی شبکه از لحاظ نوع پوشش و محافظ، به چند نوع متفاوت نیز تقسیم بندی می شود. کابل utp ساده ترین نوع کابل است که محافظ خاصی ندارد ولی کابل های دیگر دارای پوشش آهنی و یا فویل آلمینیومی هستند.
انواع کابل های شبکه چیست؟
به طور کلی سه نوع کابل شبکه وجود دارد که هر کدام از آن ها ویژگی و کاربرد خاصی دارند. قدیمی ترین نوع آن ها، کابل کواکسیال است که در حال حاضر در شبکه های کامپیوتری کمتر مورد استفاده قرار می گیرد اما کابل های مسی متداول ترین نوع کابل مورد استفاده در شبکه های امروزی می باشد.
نوع سومی هم وجود دارد که آن هم کابل فیبر نوری است. این کابل دارای پهنای باند بسیار بالا در انتقال اطلاعات مخصوصا در مسافت های دور می باشد. ما بیشتر در مورد این کابل صحبت خواهیم کرد زیرا امروزه و در آینده کاربرد بسیار زیادی دارد و در کیفیت انتقال اطلاعات فوق العاده است.
کابل فیبر نوری؛ این کابل قدری گران قیمت است!
از کابل های فیبر نوری بیشتر در شبکه های پر سرعت استفاده می شود. حالا می پرسید چرا؟ دلیل آن این است که اطلاعات در این کابل ها با سرعت نور جابجا می شود و سرعت انتقال بسیار بالاست. فیبر نوری بر خلاف دیگر کابل ها، اطلاعات را بصورت سیگنال های الکتریکی یا الکترومغناطیسی ارسال نمی کند بلکه اطلاعات را بصورت نوری با طول موج لیزر ارسال می کند. بنابراین، شما از یک طرف سیگنال اطلاعات خود را به پالس های نوری تبدیل کرده و بصورت ۰ و ۱ نوری ارسال کنید و از طرف دیگر این صفر و یک ها را تشخیص داده و به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنید.
ساختار کابل فیبر نوری
ساختار آن ها به این صورت است که یک رشته باریک و بلند و شفاف از جنس شیشه و پلاستیک می باشد تا بتواند نور را که از یک سر وارد می شود، از سمت دیگر خارج کند. به همین دلیل است که سرعت انتقال اطلاعات در این کابل ها خیلی زیاد است.
این کابل ها بسیار حساس هستند و خراشیدگی و شکستگی جزئی هم باعث افت سرعت و یا قطعی در شبکه می شود.
برای مشاهده انواع ساختار کابل شبکه به مقاله مربوط به آن در قسمت بلاگ سایت پی اف سی مراجعه فرمایید.
رنگ بندی کابل شبکه
همه کابل های شبکه که (چه فیبر نوری و چه سایر کابل ها) دارای چهار زوج سیم مسی یا هشت رشته سیم هستند که هر رشته سیم درون کابل شبکه رنگ خاص خود را دارد تا در مواقع سوکت زدن کابل و همچنین کیستون زدن کابل ها جابجا نشوند و نیز طبق استاندارد عمل کند. دو استاندارد رنگ بندی برای اتصال کابل شبکه وجود دارد. یکی سوکت RJ45 و دیگری کیستون که T-568A و T-568B نام دارند و معمولا از استاندارد T-568B استفاده می شود.
در استاندارد ۵۶۸B که معمول ترین استاندارد است و در بیشتر پروژه ها از این استاندارد تبعیت می کنند برای اینکه رنگ بندی کابل در هنگام پانچ سوکت rj45 صحیح باشد به ترتیب عمل می کنیم. یعنی سوکت rj45 را دردست میگیریم و در حالی که ضامن آن به طرف زیر میباشد از سمت چپ سوکت، رنگ بندی کابل شبکه طبق ترتیب زیر را درون کابل اتصال می دهیم :
- سفید نارنجی
- نارنجی
- سفید سبز
- آبی
- سفید آبی
- سبز
- سفید قهوه ای
- قهوه ای
ترتیب رنگ بندی های فیبر نوری
با توجه به خطا هایی که درمورد انتخاب نوع فیبر توسط کارشناسان یا کاربران بخش فناوری شبکه صورت می گیرد، یکسری استاندارد رنگ بندی برای کابل های فیبر نوری با عنوان EIA/TIA-598 توسط سازمان مشخصی تعریف گردیده. این استاندارد ها برای فرایند کابل کشی فیبر نوری و نصب تار های نوری تعیین شده و در اجرای کابل کشی ضروری است تا در هنگام شناسایی کابل ها مشکلی ایجاد نشود.نوع رنگ بندی فیبر نوری و کدنویسی آن مانند کدنویسی کابلهای مسی میباشد. به این صورت است که نحوه قرارگیری و ترتیب رنگها در کنار یکدیگر در حالتی به صورت کد مخصوصی در کنار هم قرار می گیرد و رنگ بندی فیبر های نوری از این قانون هم پیروی میکند.
کد رنگ روکش خارجی:
از معیار های مهم برای شناسایی نوع فیبر، اندازه قطر تار های نوری و تعداد فیبر، رنگ روکش بیرونی فیبر و چاپ روی کابل فیبر نوری می باشد و در انواع کابل های نوری از جمله کابل های بهم پیوسته، توزیع شده و breakout صدق می کند.
رنگ روکش برای انواع فیبر با توجه به استاندارد EIA/TIA-598 کد رنگ فیبر، تعیین می شود. بنابراین تشخیص کابل های فیبر نوری یکسان، از روی رنگ روکش آن ها امکان پذیر است.
از طرفی بر روی روکش بیرونی کابل های بیش از یک نوع فیبر، مقادیری برای شناسایی تعداد و نوع فیبر آن ها چاپ شده است.
در کابل هایی که در محیط های بیرونی استفاده می شوند، برای رعایت استاندارد هایی از جمله عدم نفوذ آب و یا مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش و یا پوسیدگی، پوشش بیرونی کابل به رنگ طوسی یا مشکی می باشد. در این صورت توصیه می شود حتما به اطلاعات نوشته شده روی کابل توجه شود تا با سفارش مطابقت داشته باشد.
کد های رنگی فیبر های نوری داخلی
در داخل کابل های فیبری که چندگانه هستند، هر کدام از فیبر ها با کد رنگ فیبر مطابقت دارد. آنها بیشتر با روکش یا تیوب های رنگی روی هر فیبر با یکدیگر متفاوت هستند.
مطابق با استاندارد EIA/TIA-598، فیبر های داخلی به صورت گروهی تشکیل شده از ۱۲ فیبر، در جهت عقربه های ساعت شمرده می شوند.
ترتیب و ترکیب رنگ بندی فیبر های نوری
رنگ بندی فیبر نوری می تواند از کمترین، ۱۲ رنگ و بیشترین ۲۴ رنگ تشکیل شود که در رنگ بندی ۲۴ رنگ پس از چرخش ۱۲ رنگ، از رنگ ۱۳ ام تکرار شده تا به رنگ ۲۴ منتهی شود.
کد رنگ فیبر نوری از فیبر شماره ۱ تا ۱۲: آبی، نارنجی، سبز، قهوهای، خته سنگ، سفید، قرمز، سیاه، زرد، بنفش، گل رز، سبزآبی تشکیل شده.
کد رنگ فیبر نوری ازفیبر شماره ۱۳ تا ۲۴: به همان ترتیب و با اضافه کردن ردیاب سیاه (به جز کابل رنگی سیاه که دارای ردیاب سفید است) به همان ترتیب بر میگردد.
کلام پایانی
در نتیجه می توان گفت ترتیب رنگ کابل شبکه سیستمی است که به ما کمک می کند تا نوع فیبر را به صورت ظاهری از رنگ روکش فیبر، بوت فیبر وسایر موارد تشخیص دهیم. رمزگذاری رنگ فیبر نوری، برای مهندسان فیبر نوری در زمان اتصال کاربردی می باشد، چون فیبرهای رنگی بخاطر همین رمزگذاری قابل اطمینان می باشد و تشخیص را راحت می کند. بنابراین، رمزگذاری رنگ کابل های فیبر نوری در ارتباطات فیبر نوری مانند کدگذاری رنگ جفت های پیچ خورده در سیستم های سیم کشی مسی، ضروری و مهم است.