چرا لانچ کیبل فیبر نوری می تواند بر ناحیه کور OTDR غلبه کند؟
OTDR پالس های نوری را وارد اتصالات فیبر می کند و با استفاده از انعکاس برگشتی که به موجب وجود عیب در فیبر بوجود آمده است، محل نقص کابل را پیدا می کند. اگر بخواهیم یک کابل فیبر نوری بلند را آزمایش و یا تست کنیم، سیگنال نوری بسیار قوی و قدرتمندی را باید وارد فیبر نوری کنیم تا مطمئن باشیم که نور وارد شده از طرف دیگر کابل قابل رویت باشد.
در صورت وارد شدن پالس های قدرتمند نوری به داخل فیبر، پهنای پالس سیگنال های نوری افزایش می یابد، که این امر ناحیه کور و نتایج آزمایش را تحت تاثیر قرار می دهد. این ناحیه کور (Dead zone) می تواند صدها و یا هزاران متر طول داشته باشند.
برای آنکه اثر ناحیه کور OTDR را در حین تست حداقل کنیم، یک فیبر نوری با طول کافی بین OTDR و فیبری که قرار است آزمایش شود اضافه می شود. با این روش، ناحیه کور OTDR بر روی کابل فیبر نوری اضافه شده، قرار می گیرد.
فیبر لانچ در واقع، فیبری با طول کافی می باشد که که ناحیه کور OTDR را پوشش می دهد و دقت تست یا آزمایش را بالا می برد.
این فیبر عموماً از دو طرف، کانکتورهایی دارد تا بتواند از یک طرف به OTDR و از طرف دیگر به کابل فیبر نوری تحت آزمایش متصل شود.
تست OTDR با لانچ کیبل فیبر نوری
طراحی لانچ OTDR عمدتاً دو نوع است، یکی طراحی حلقه ای و دیگری طراحی جعبه ای که به ترتیب حلقه لانچ و جعبه لانچ OTDR (یا جعبه ناحیه کور OTDR) نامیده می شوند. کاربرد آنها عموماً یکسان است.
در اینجا دو نمونه ازمواردی که چگونه می توان از فیبر لانچ OTDR استفاده کرد، پیشنهاد شده است.
در بعضی کابل ها، فیبر لانچ برای پوشش ناحیه کوردر ابتدای اتصال فیبر نوری مورد استفاده قرار می گیرد. در این موارد، فیبر لانچ OTDR یا جعبه لانچ OTDR، بین OTDR و سر نزدیک فیبر، همانند شکل بالا، قرار می گیرد. با این کار اندازه گیری دقیق افت فیبر در نقطه اتصال نزدیک، میسر می شود.
در بعضی موارد، افت فیبر در نقطه اتصال دور باید آزمایش شود. پس، فیبر لانچ می تواند در نقطه اتصال دور نصب شود تا به عنوان کابل دریافت کننده کار کند، همانگونه که در شکل بالا نشان داده شده است.
لطفاً توجه بفرمایید که لانچ کیبلی که استفاده می کنید باید از نوع کابل فیبر نوری باشد (OS2, OM1, OM2, OM3, OM4) که می خواهید آزمایش کنید.
