در دنیای کسب و کار امروزی با رشد سریع تکنولوژی به همراه رقابت بر سر کیفیت بالای محصولات مواجه هستیم. این موارد شرایطی را ایجاب می کند که در آن به راحتی الزامات امنیتی و خطرات بی شماری که پیرامون موضوعات مربوط به تکنولوژی قرار دارند مورد غفلت واقع می شوند. توجه به این موارد از جمله مهمترین بخش های زیرساخت شبکه است که مدیران می بایست روی آن متمرکز شوند. در نتیجه باید به دقت تفاوت روکش کابل PVC و LSZH را مورد بررسی قرار داد.
بسیاری از تجهیزات شبکه، به همراه کابل های و تجهیزات ارتباطی ضعیف، در برابر آتش سوزی و حوادث این چنینی آسیب پذیر هستند. هنگامی که در حال طراحی زیرساخت شبکه هستید، می بایست به صورت موشکافانه آخرین الزامات و نیز راهنماهای امنیتی را دنبال کنید.
پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.
در این ارتباط به فکر بالا رفتن هزینه ها نباشید، زیرا دنبال کردن این موراد می تواند جان انسان های زیادی را حفظ کند. هنگامی که نوبت به کابل های فیبر نوری می رسد، روکش کابل، بر خلاف انچه که برخی تصور می کنند، اهمیت بسیار بالایی دارد.
LSZH در برابر روکش PVC
بازار اروپا که شامل کابل ها مورد استفاده در شبکه WAN، شبکه LAN و شبکه SAN می بایست الزامات استاندارد IEC 6032-1 که استاندارد مربوط به درجه بازدارندگی از شعله می باشد را رعایت کنند. این نیازمندی ها، توسط روکش LSZH برآورده می شود. در حالی که این الزامات توسط کابل پولیوینیل کلراید (PVC) برآورده نمی شود.
امروزه تقریبا هر راه اندازی بزرگ در اروپا می بایست این الزامات را رعایت نمایند. روندهای اخیر نشان می دهند که مدیران IT، در حال دنبال کردن IEC 60323-3 نوین می باشند. این استاندارد الزامات بیشتری را در خصوص اشتعال پذیری کابل های LSZH مطالبه می نمایند.
نکته ای که لازم است به آن توجه شود این است که استانداردی که در اروپا وجود دارد مشابه استاندارد شمال آمریکا نیست. در حال که استانداردهای اروپایی بر کابل های دود- پایین و هالوژن – صفر متمرکز هستند، استانداردهای شمال قاره آمریکا بر ترکیب مقاومت در برابر آتش و عملکرد الکتریکی توجه می کنند و بر صلاحیت الکتریکی مرطوب تاکید دارند. شاید به همین دلیل است که کابل های LZSH در بازارهای آمریکایی مقبولیت کمتری دارند.
کیفیت این کابل ها با آزمایش های مختلفی تست می شود. این کابل ها به لحاظ عملکرد الکتریکی، انتشار شعله، میزان هالوژن و میزان دود مورد ارزیابی قرار می گیرند. تست عملکرد الکتریکی، آزمایش ارزشمندی است که مواد عایق را از مواد مربوط به روکش جدا می کند. در این راستا مشهورترین تست ها آزمایش عایق طولانی مدت در آب، آزمایش ظرفیت و آزمایش گذردهی نسبی است.
- آزمایش عایق بلند مدت در آب، مقاومت مواد عایقی و توانایی آن برای مقابله در برابر جریان الکترونی را می سنجد. این آزمایش طولانی مدت نامیده می شود زیرا برای ۱۲ تا ۳۶ هفته طول می کشد. این آزمایش با قرار دادن هادی عایق بندی شده در آب در یک دمای خاص (عموما ۹۰ درجه سانتیگراد) انجام شده و ولتاژ AC از آن عبور داده می شود. میزان ولتاز AC که از آن عبور داده می شود می بایست برابر با رده ولتاژ کابل مربوطه باشد. میزان عایق بودن کابل بر اساس مدت زمانی که کابل دربرابر ولتاژ دوام می آورد سنجیده می شود. اگر این مدت زمان از ۱۲ هفته فراتر برود، در این صورت کابل برای محیط های خشک و مریوط مناسب و امن می باشد.
- آزمایش ظرفیت و گذردهی نسبی، ظرفیت الکتریکی و گذردهی هادی های رده – مرطوب را اندازه گیری می کند. گذردهی نسبی نسبت میزان انرژی الکتریکی ذخیره شده در به ولتاژ عبود داده شده را اندازه گیری می کند بنابراین ظرفیت الکتریکی معادل توانایی در ذخیره شارژ است. در این آزمایش کابل درون آب غوطه ور شده و بعد از ۲۴ ساعت ظرفیت و گذردهی اندازه گیری می شود. همچنین ظرفیت بعد از ۷ و ۱۴ روز اندازه گیری می شود. میزان قابل قبول برای گذردهی نسبی ۶ و یا کمتر است. در حالی که برای ظرفیت الکتریکی لازم است مقدار بیش یک درصد مشخص در فواصل داده شده، افزایش یابد.
- دومین آزمایش، آزمایش انتشار شعله است. این آزمایش با رشته ای کردن تعداد مشخصی از کابل های هشت پا درون یک سینی عمودی و قراردادن آن در میان محفظه شعله انجام می شود. درون محفظه، شعله به مدت ۲۰ دقیقا زیر کابل قرار داده می شود. بعد از اینکار، شعله کنار گذاشته می شود، و کابل ها برای خاموش شدن خودکار به حال خود رها می شوند. اگر ذغال اندازگیری شده در زیر کابل زیر حد استاندارد باشد، آزمایش موفقیت آمیزه بوده است.
آزمون اندازه گیری دود همزمان با آزمایش انتشار شعله انجام می شود. در حالی که کابل ها در محفظه شعله می سوزند ، حسگرها میزان دود و حداکثر دود آزاد شده را اندازه گیری می کنند. اگر میزان دود آزاد شده کمتر از ۱۵۰M2 و حداکثر دود آزاده شده کمتر از ۰٫۴۰m2/s باشد، آزمایش موفقیت آمیز بوده است.
اندازه گیری میزان هالوژن از طریق آزمایش فلورسانس اشعه ایکس انجام می شود. اگر ماده دارای کمتر از ۰٫۲٪ هالوژن از نظر وزنی باشد، آزمون موفقیت آمیز بوده است.
تفاوت روکش کابل PVC و LSZH
تفاوت اصلی بین کابل های LZSH و PVC در میزان گازهای سمی خطرناک انتشار یافته هنگام شعله ور شدن می باشد. میزان انتشار این گازها در کابل های LSZH در مقایسه با کابل های PVC بسیار کمتر است.
این تفاوت عمدتا به دلیل ترکیبات کابل های LSZH می باشد. با وجود اینکه کابل های PVS، الزمات مختلف UL 1581، UL 1666، UL 910، را برآروده می نمایند، اما این کابل ها هنوز مقدار زیادی گازهای سمی و مرگبار را هنگام آتش سوزی منتشر می نمایند. آنچه در مورد مشخصات UL جالب توجه است این واقعیت است که این الزمات منجر به این می شود که در نهایت آتش می تواند با سرعت بیشتری خاموش شود، اما میزان گازهای کشنده ساطع شده در صورت آتش سوزی را مشخص نمی کند.
تفاوت روکش کابل PVC و LSZH از لحاظ ظاهری
این دو کابل، از نظر فیزیکی بسیار متفاوت هستند. شما می توانید این دو کابل را فقط با لمس کردن آنها از هم تشخیص دهید. کابل های PVC به دلیل مواد استفاده شده بسیار نرم هستند. از سویی دیگر به دلیل سخت بودن مواد مقاوم در برابر آتش، کابل های LSZH نسبت به کابل های PVC خشن تر و سخت تر هستند. درست به همین دلیل کابل های LSZH نسبت به کابل های PVC انعطاف پذیری پایین تری دارند.
هنگام آتش سوزی، کابل های PVC دود غلیظ و سیاه حاوی گازهای سمی مانند هیدروکلریک اسید منتشر می کنند. کابل های LSZH، دارای روکش مقاوم در برابر آتش هستند که هیچ گازی سمی هنگام آتش سوزی منتشر نمی کنند.
تفاوت هزینه کابل PVC و کابل LSZH
به دلیل این مکانیسم های ایمنی ، که می تواند جان بی شماری را نجات دهد، کابل های LSZH کمی گران تر از کابل های PVC هستند. طبق آخرین استانداردهای Cenelec EN50167 ، ۵۰۱۶۸ و ۵۰۱۶۹ ، کابل های LSZH باید فاقد هالوژن باشند. نگرانی اصلی در خصوص کابل های PVC، موضوع جهش آتش، هنگام آتش سوزی است.
این اصطلاح نشان دهنده این موضوع است که آتش در امتداد کابل ها از یک سو به سوی و از اتاقی به اتاقی دیگر انتقال می یابد. تفاوت کلیدی دیگر آسیب پذیری PVC در برابر خوردگی و پوسیدگی در اثر گذشت زمان به دلیل شرایط مختلف است. برای مثال یکی از مواد خورنده، روغن است. از آنجا که PVC ماده ای است که از نفت ساخته شده است، وقتی با روغن پوشانده می شود به راحتی حل می شود.
اگر از روغن به طور گسترده در کارخانه ها و صنایع بزرگ استفاده نشود، این مشکلی ایجاد نخواهد کرد. کابل های PVC نیز در برابر اشعه ماورا بنفش آسیب پذیر هستند. کابل هایی که برای مدت طولانی در معرض آفتاب قرار می گیرند باید زود به زود تعویض شوند.
چه زمانی از کابل PVC و چه زمانی از کابل LSZH استفاده کنیم؟
استفاده ار این دو کابل در اکثر ساختمان ها تفاوتی ندارد. به طور مثال استفاده از این دو نوع کابل در ساختمان های مدرن تفاوت چندانی ندارد.
در هنگام کابل کشی داخلی مطمئنا کابل PVC مناسب است. اما خطر آتش سوزی باز شبکه را تهدید می‌کند. در نقطه مقابل کابل LSZH ویژگی‌های بیشتری دارد. به همین دلیل در تمامی ساختمان‌ها کاربرد دارد اما در فضاهایی که باید انعطاف داشته باشد قابل استفاده نیست.
