طول یکی از چهار پارامتر آزمون اصلی مشخص شده در انستیتوی استاندارد ملی آمریکا / انجمن صنعت ارتباطات از راه دور / انجمن صنایع الکترونیکی است و باید به عنوان بخشی از هر سیستم مدیریت کابل مس رعایت شود. دستگیره های آزماینده برNVP ( سرعت اسمی انتشار) کابل متکی بوده تا بتواند اندازه ی طول را تعیین کند. هر کابل با توجه به عایق خود- پلی وینیل کلراید، پروپیلن اتیلن فلورین یا پلی اتیلن – NVP مخصوص به خود را دارد، به این معنی که کاربر باید آزمایش باید NVP صحیح را با کابل مورد آزمایش انتخاب و مطابقت دهد. اگر NVP به درستی تنظیم نشود، اندازه ی طول را نادرست به دست خواهید آمد. اندازه گیری دقیق طول کابل دشوار است. تولیدکنندگان به دلیل تفاوت در طراحی کابل، مواد عایق بندی و روش های تولید، مقادیر مختلف NPV را برای همان دسته از کابل ها ذکر کرده اند. علاوه بر این آزمایش کالیبراسیون NVP را روی جفتی با بیشتری طول پیچش- جفتی با کمتریت تاخیر الکتریکی انجام می دهد. در همان غلاف[۱] کابل، تغییر ۵٪ در NVP بین جفت های مختلف معمول است. این، به همراه نسبت های پیچشی متفاوت بین جفت ها، توضیح می دهد که چرا جفت های مختلف در یک غلاف می توانند طول های مختلفی داشته باشند.
راه حل
همیشه برای اندازه گیری و مستندسازی از جفت با کمترین طول استفاده کنید.
رویه
- نمونه کابل ۵۰ فوت (حداقل) را اندازه بگیرید.
- در صورتی که از پچ کورد برای اتصال کابل تحت آزمایش استفاده می کنید، طول پچ کورد را نیز به عنوان طول کلی کابل در نظر بگیرید.
- تستر را روی دکمه”تعیین NVP” تنظیم کنید و طول کابل اندازه گیری شده را وارد دستگاه آزمایش نمایید.
- به عنوان نمونه طول چند کابل را اندازگیره کرده و با استفاده از آن NVP را تنظیم نمایید.
- اگر میزان بازخوانی تستر برای طول کابل از طول مشخص شده بیشتر باشد، باید بر این اساس NVP را کاهش دهید. برعکس، اگر میزان بازخوانی طول کابل از طول شناخته شده کمتر باشد، باید بر این اساس NVP را افزایش دهید.
آزمایشگرهای دستی سرعت اسمی انتشار را به عنوان درصدی از سرعت نور (c) تعیین در نظر می گیرند.
[۱] Sheath
