پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.
علم انتقال دیتا، تصویر و صدا با عبور نور از بین فیبرهای شفاف نازک را فیبرنوری میگویند. فناوری کابل فیبر نوری در مخابرات به خصوص برای انتقال دیتا برای فواصل طولانی جایگزین سیم های مسی شده است و کارکرد دیگر آن اتصال شبکههای LAN است. فیبر نوری در فایبر اسکوپ هم کاربرد دارد. فایبر اسکوپ دستگاهی است که از طریق آن میتوان داخل بدن را دید.
ماده اصلی تشکیل دهنده کابل فیبر نوری یک تار فیبر نازک است که از شیشه یا پلاستیک ساخته شده است. یک تار فیبر نوری حدود ۱۲۵میکرومتر اندازه دارد. Clad یا لایه بیرونی آن نیز همین اندازه است. مرکز یا سیلندر انتقالی داخلی ممکن است ۱۰µm باشد. در روندی به نام “بازتاب داخلی”، پرتور نور در فیبر جریان پیدا میکند و میتواند با تضعیف بسیار کم، نور را در فواصل دور از داخل کر رد کند. میزان تضعیف در فواصل مختلف بستگی به میزان طول موج و مواد تشکیل دهنده فیبر دارد.
وقتی طراحی Clad فیبر در سال ۱۹۵۰ انجام شد ناخالصی که داشت باعث شد تنها از آن در فواصل کوتاه و آندوسکوپی استفاده گردد. در سال ۱۹۶۶، دو مهندس الکترونیک، چالز کاو و جوج هوکهام، روی استفاده از فیبر در مخابرات تحقیق کردند و در طی دو دهه توانستند شیشه فیبر شفافی را تولید کنند که از طریق آن سیگنال نور مادون قرمز تا ۱۰۰ کیلومتر بدون دستگاه تقویت کننده ارسال میشد. در سال ۲۰۰۹ آقای کاو به سبب همین تحقیقات جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. فیبرهای پلاستیکی از پلی متیل متاکریلات، پلی استریلن یا پلی کربنات ساخته میشوند. بسیار ارزان هستند و نسبت به شیشه انعطاف بیشتری دارند، اما به دلیل نرخ تضعیف بیشتر نسبت به کر شیشهای در فواصل کوتاه استفاده میشوند مانند داخل ساختمان و اتومبیل.
مخابرات فیبر نوری بر نور مادون قرمز استوار است و طول موج آن برابر ۰٫۸-۰٫۹µm یا ۱٫۳-۱٫۶µm است. این طول موج توسط LED و دیودهای نیمه رسانا ایجاد میگردد که در شیشههای فیبر نوری کمترین تضعیف را دارند. فایبر اسکوپ در آندوسکوپی و صنایع با طول موج مرئی کار میکند. به این صورت که از یک رشته فیبر برای روشن کردن مکانی که میخواهیم بررسی کنیم استفاده میشود و از یک رشته دیگر به منظور انتقال دیتاها برای بررسی استفاده میشود.
منبه مقاله را میتوانید از اینجا مشاهده کنید.
