چگونه یک کابل شبکه بسازیم؟
تا حالا به این فکر کرده‌اید که چگونه یک کابل شبکه بسازیم؟ ابتدا مشخص کنید چه نوع کابل شبکه‌ای نیاز دارید؟ سپس در هفت قدم تا ساخت کابل شبکه با ما همراه باشید.
پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه و فیبر نوری ، تجهیزات اکتیو شبکه و تجهیزات پسیو شبکه، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.
اکثر دستگاه‌های داخل یک شبکه توسط کابل شبکه اترنت به یکدیگر متصل می‌شوند.
البته بسیاری از این کابل‌ها در اندازه و طول‌های مشخصی ساخته می‌شوند که معمولا بیشتر از ۱۲۲ سانتیمتر نمی‌باشد.
این محدودیت متراژ برای دستگاههایی مانند Switch ها، Router ها، Server ها و NAS ها که قابل‌حمل نیستند و توسط کابل به شبکه متصل می‌شوند مشکل ساز است.
البته شما قطعا خواهید توانست کابل‌های اترنت بلندتری را تهیه کنید و این راه بهترین گزینه برای راه‌اندازی یک شبکه کوچک خانگی است که فقط شامل چند دستگاه می‌شود. اما اگر قرار باشد به عنوان یک مشاور شبکه، شبکه بزرگتر یا حتی چندین شبکه را شبکه راه‌اندازی کنید، چه خواهیدکرد؟ چه می‌کنید اگر کابلی را لازم داشته باشید که نتوانید آن را به صورت آماده پیدا کنید؟
جواب بسیار ساده است؛ خودتان کابل را درست کنید. کابل اترنت (که به آن RJ-45، پچ (patch) و کابل شبکه نیز گفته می‌شود) را می‌توانید به راحتی با کمی دقت، تمرین و داشتن ابزارهای مناسب درست کنید.
قدم اول:
ابتدا مشخص کنید چه نوع کابل شبکه‌ای را نیاز دارید.
دستگاه‌های جدید تولید شده در شبکه، آداپتورها، Router ها، Switchها و NASها همگی توسط کابلی به نام Straight قابل اتصال به یکدیگر هستند اما در برخی موارد برای اتصال دستگاه‌های قدیمی‌تر نیاز به نوع دیگری از کابل شبکه دارید که به کابل Crossover معروف است و برای اتصال دو Switch به یکدیگر، دو Hub به یکدیگر و یا دو لپتاپ به یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. دستگاههایی که عمری بیشتر از ۳ تا ۴ سال دارند نیز به این نوع کابل شبکه نیاز دارند.
برای این دستگاه‌ها به بخش مستندات آن بروید تا مطمئن شوید به کابل Crossover نیاز دارید یا خیر.
قدم دوم
ابزار مناسب و صحیح را انتخاب کنید.
شما به یک قرقره کابل CAT5 (البته در حال حاضر کابل CAT5e استاندارد است.) و یا CAT6 ( اگر شبکه اترنت شما گیگا بیت باشد) نیاز دارید. کابل‌های CAT5 و CAT6 دارای دو نوع روکش PVC و پلنوم می‌باشند.
کابل‌های PVC ارزان‌تر هستند اما در صورتی که مشتعل شوند از خود گازهای سمی آزاد می‌کنند که به همین دلیل استفاده از آنها در بسیاری از ساختمان‌ها ممنوع است.
از سوی دیگر پلنوم این گازهای سمی را تولید نمی‌کند. اگر شما ممنوعیت در استفاده از نوع کابل ندارید از نوع PVC استفاده کنید چون هم ارزان‌تر است هم کار کردن با آن راحت‌تر است و همینطور سیم‌های به کار برده شده در این نوع به نرمی نوع پلنوم نیست.
در مرحله بعد شما به یک کانکتور از نوع RJ-45 نیاز دارید که به ابتدا و انتهای کابل شبکه متصل می‌شود. به یک عدد سیم‌چین (یا یک قیچی بسیار تیز) و یک عدد دستگاه پانچ نیز نیاز دارید.
قدم سوم:
سیم را قطع کنید و روکش آن را به میزان لازم بردارید. ۴ جفت سیم به هم تابیده شده خواهید دید. مواظب باشید به سیم‌ها آسیب نرسانید. این موضوع بعدا باعث بروز مشکلات در اتصالات شبکه می‌شود. این کار را برای هر دو سر کابل شبکه انجام دهید.
قدم چهارم:
جفت‌های به هم تابیده شده را از هم باز کرده و بسته به نیاز خود به صورت Crossover و یا Straight مرتب کنید. کابل را در دست چپ خود قرار داده و از چپ به راست به این صورت سیم‌ها را مرتب کنید:
برای کابل Straight در هر دو سر سیم رنگ ها را به این ترتیب قرار دهید: سفید نارنجی ، نارنجی ، سفید سبز ، آبی، سفید آبی، سبز، سفید قهوه ای ، قهوه ای
برای کابل Crossover در یک سر سیم رنگ ها را به این ترتیب قرار دهید: سفید سبز، سبز، سفید نارنجی ، آبی، سفید آبی، نارنجی، سفید قهوه ای ، قهوه ای؛ و برای سر دیگر کابل همان ترتیبی که برای کابل Straight داشتیم را انجام دهید.
قدم پنجم:
در این مرحله از مقاله “چگونه یک کابل شبکه بسازیم؟” می خواهیم کانکتور را به سیم وصل کنیم.
همچنان کابل را در دست چپ خود نگه داشته و با دست راست خود تا آنجایی که می‌توانید کابل ها را بکشید تا صاف و یک دست شوند (مراقب باشید ترتیبشان را به هم نریزد) و سیم‌ها را با استفاده از انگشت شصت، انگشت اشاره و انگشت وسط تا حد امکان نزدیک به هم ثابت نگه دارید.
این کار باعث می شود که راحت‌تر داخل کانکتور RJ-45 قرار گیرد.
سیم‌ها را جوری در دست خود نگه دارید که به اندازه ۴ اینچ از آنها باقی بماند. حال باید مرحله بعد را انجام دهید یعنی قرار دادن سیم‌ها داخل RJ-45.
این کار حساس‌ترین قسمت است و شاید به کمی تمرین نیاز داشته باشد.
سیم‌ها را به آرامی داخل RJ-45 برده تا به انتهای آن برسد.
تنها لازم است که سیم‌ها صاف باشند و یک اتصال کوچک با انتهای کانکتور (قسمت فلزی طلایی رنگ) داشته باشند. از فشردن سیم‌ها خوداری کنید.
قدم ششم:
حال که از قرارگیری سیم‌ها در جای درست خود مطمئن شدید، دستگاه پانچ را بردارید و کانکتور را به وسیله آن پانچ کنید.
قدم هفتم:
کابل را امتحان کنید. برای این کار شما می‌توانید از یکی از دستگاه‌های داخل شبکه که چراغ‌هایی (LED) برای تشخیص وصل یا قطع بودن کابل شبکه دارد، استفاده کنید.
اگر با اتصال کابلتان به دستگاه، آن چراغها روشن شدند این نشان می‌دهد که کابل شما به درستی کار می‌کند. تبریک می‌گوییم شما موفق شدید.
منبع: www.geekboy.pro
