انواع کابل‌های فیبر نوری – قسمت دوم – کابل کانالی (OCUC)

انواع کابل نوری بر اساس نوع کاربرد:

۱ – کابل خاکی OBUC Optical Buried Unfilled Cable

۲ – کابل کانالی OCUC Optical Conduit Unfilled Cable

۳ – کابل هوایی OSSC Optical Self Support Cable

پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، در مقاله زیر ساختار کابل فیبر نوری کانالی را بررسی می‌کند.

این نوع کابل دارای ساختار متفاوت و بدون ژله یا خشک می‌باشد. برای حفاظت این نوع کابل در برابر نفوذ رطوبت از نوار جاذب رطوبت استفاده می‌شود. کابل کانالی دارای یک لایه روکش می‌باشد و برای افزایش مقاومت کابل از Aramid Yarn استفاده می‌شود. این نوع کابل هنگام استفاده و کابل‌کشی به وسیله پلی واتر در داکت و ساب داکت خوابانده می‌شود.

ساختار کابل کانالی

۱- Central Strength member: لایه مقاوم مرکزی جنس غیرفلزی دارد و دارای الیاف فیبری رزین شده موسوم به ‎(Fiber reinforced plastic) FRP‏ است. یک FRP ترکیب خاصی از دو ماده کامپوزیتی متشکل از الیاف با مقاومت بالا و جاسازی شده در چسب پلیمری است. از آن جا که FRP از دو ماده مجزا تشکیل شده است، خواص کلی FRP در درجه اول به مشخصات اختصاصی هر یک از آن مواد بستگی دارد. مدول یانگ (young modulus) این ماده ۵۰۰۰۰N/mm² است که باعث استحکام کابل فیبر نوری می‌شود. برخی از مزایای FRP به شرح ذیل می‌باشد:

۲- Water Swellable Yarn: دو نخ جاذب آب و رطوبت به صورت هلالی دور FRP تنیده می‌شود تا مانع ورود آب و رطوبت به داخل کابل شود؛ هر گرم از نخ باید بیش از ۳۵ml آب و رطوبت جذب کند.

۳- Loose tube: مواد تشکیل‌دهنده لوزتیوب ‎(Polybuthylen tereftalat) PBT‏ است. این پلیمر مهندسی، پلی استری گرمانرم است که به دلیل دارا بودن وزن مولکولی بالا، استحکام، خصوصیت عایق الکتریکی، کریستالیزه شدن سریع، قالب‌گیری آسان، قابلیت تقویت شدن با الیاف پشم شیشه، مقاومت مکانیکی خوب، سرعت پایین جذب آب و مقاومت در مقابل مواد شیمیایی و حلال‌ها، در مقایسه با سایر پلیمرهای مهندسی در این قسمت استفاده می‌شود. لوزتیوب به حالت SZ دور FRP استرند می‌شود. از آنجا که تار فیبر نوری به شدت شکننده است برای جلوگیری از قطع شدن فیبر در داخل لوزتیوب همراه با ژل سرد استرند می‌شود. طبق استاندارد مخابرات ایران ابعاد لوزتیوب باید به صورتی باشد که قطر داخلی آن ۶۵% قطر خارجی آن باشد که در این صورت حداقل ضخامت تعریف شده برای لوزتیوب ۰٫۴mm است. یکی از فاکتورهای مهم مکانیک لوزتیوب نیروی کششی (Tensile Setrngth) است که طبق استاندارد باید حداقل ۵۵Mpa باشد.

۴- Thixotropic Jelly: معروف به ژله سرد می‌باشد برای جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت به داخل لوزتیوب و محافظت از تار فیبر نوری استفاده می‌شود. رطوبت به مرور زمان باعث از بین رفتن کابل می‌شود. این ژله سمی نیست. این نوع ژله باید بی‌رنگ باشد. از مزایای دیگر این ژله می‌توان به این موضوع اشاره کرد که خاصیت خورندگی ندارد.

۵- Water Swellabale Tape: یک لایه نوار جذب رطوبت آب با مقدار کمی Overlap روی لوزتیوب برای جلوگیری از ورود آب و رطوبت به داخل کابل فیبر نوری استفاده می‌شود که شامل مواد زیر می‌باشد:

۶- Ripcords: دو ریپ کورد در دو نقطه مخالف کابل زیر ژاکت اول و دو ریپ کورد زیر ژاکت دوم برای راحت لخت شدن کابل گذاشته می‌شود و معمولا جنس ریپ کورد از ابریشم است.

۷- INTERMEDIATE STRENGTH MEMBER: جنس این قسمت از الیاف آرامید است که نام تجاری آن کولار می‌باشد. کولار (پلی پارافینلین ترفتالامید) پروسه تولیدی گرانی دارد. کولار به عنوان یک پلیمر لیفی، در مقابل دمای بالا مقاومت خوبی دارد. در دماهای بالا قدرت کشسانی بطور آنی حدود ۱۰ تا ۲۰٪ کاهش می‌یابد و بعد از چند ساعت این قدرت و استحکام پایین‌تر می‌آید. به عنوان مثال در ۱۶۰ درجه سانتی‌گراد حدود ۱۰٪ کاهش بیشتر پس از ۵۰۰ ساعت کارکرد مداوم بوجود می آید و در۲۶۰، ۵۰٪ قدرت آن پس از ۷۰ ساعت کارکرد مداوم در این دما از دست می‌رود. کولار به عنوان ماده سازنده جلیقه‌های مقاوم در برابر گلوله و ماسک‌های صورت ضد گلوله نیز استفاده می‌شود. یک لایه آرامید با مقداری متغیر رشته که بستگی به قطر کابل دارد روی نوار جاذب رطوبت گذاشته می‌شود که باعث افزایش مقاومت مکانیکی و فیزیکی کابل می‌شود.

۸- Outer jacket: جنس ژاکت بیرونی اکثرا Polyethylene از نوع HDPE است. پلی اتیلن از نفت حاصل می‌شود. تقریبا هر ۱٫۷۵ کیلوگرم نفت خام یک کیلوگرم پلی اتیلن سنگین تولید می‌کند که این پلی اتیلن سنگین قابلیت بازیافت دارد؛ و باید گفته شود که عمومی‌ترین و پرمصرف‌ترین و شاید اولین نوع از پلاستیک‌ها که بوجود آمد پلی اتیلن سنگین (HDPE) بود. زنجیره مولکولی در این نوع پلیمر، فشرده است که همین عامل باعث افزایش دانسیته آن می‌شود. لذا انعطاف‌پذیری به شدت کاهش می‌یابد. این نوع پلیمر گرچه مقاومت ضربه‌ای کمتری نسبت به پلی اتیلن سبک (LDPE) دارد اما مقاومت آن در برابر مواد شیمیایی همانند مقاومت آن در برابر تنش‌های شکننده محیطی خوب است؛ لذا از این نوع پلیمر در انواع روکش کابل فیبر نوری استفاده می‌شود. ضخامت نامی ژاکت بیرونی ۲mm می‌باشد. این لایه خارجی‌ترین لایه است و محافظت اصلی از کابل به عهده این لایه می‌باشد.

منبع:http://www.opticalfiberco.com