ایران به‌دنبال تحقق اینترنت ۲۰ مگابیتی با فیبر نوری
پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.
در برنامه ۵ ساله ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران اینگونه آمده است که تا پایان سال ۱۴۰۰ باید ۸۰ درصد ایرانی‌ها به اینترنت پر سرعت ۲۰ مگابیت بر ثانیه دسترسی پیدا کنند. در این مطلب به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه می‌توان به این مهم رسید.
در حال حاضر پرسرعت‌ترین اینترنتی که در کشور ارائه می‌شود بستر موبایل است ولی در برنامه ششم توسعه آمده که بدون اتکا به اینترنت موبایل باید خانوارهای ایرانی بتوانند به اینترنت پرسرعت زمینی با سرعت ۲۰ مگابیت بر ثانیه دسترسی پیدا کنند. این مقدار باید به حد ۸۰ درصد برسد و مسلماً شبکه ADSL با فرض ۱۶ مگابیت بر ثانیه در بهترین حالت، نمی‌توان پاسخگوی آن باشد.
اینترنت ADSL یک نسل قدیمی در ارتباطات ثابت است و بسیاری از کشورها راهکارهای جایگزین را برای آن انتخاب کرده‌اند که ساده‌ترین آنها اینترنت VDSL یاFTTH است.
متأسفانه نگاه به اینترنت و ارتباط پرسرعت در کشور تا سال‌ها مهجور باقی مانده بود و حتی تا چند سال پیش بسیاری از مسئولین و افراد ذی‌قدرت اینترنت پرسرعت را یک نوع تجمل‌گرایی و کالای لوکس می‌پنداشتند. این در حالیست که اینترنت به خودی خود می‌تواند عصای دست بسیاری از کاربران با سطح درآمد پایین باشد تا کارآفرینی کرده و گره‌ای از کار خود و اطرافیان بگشایند.
جدای از این بحث تا مدت‌ها استاندارد و یا شاید سقف آرزوهای بسیاری از کاربران ایرانی رسیدن به اینترنت ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه بود که به صورت تئوری سرعتی دو برابر بیشتر از اینترنت حداکثر ارائه شده توسط فناوری فراموش شده Dial Up داشت.
خوشبختانه بعد از باز شدن برخی از گره‌هایی که تصور می‌شد کور شده و با هیچ دندانی گشوده نمی‌شوند، بسیاری از کاربران اینترنت کشور توانستند سرعت‌های بسیار بهتری از قبل را تجربه کرده و حالا سقف اینترنت خانگی ارائه شده به کاربران به ۱۶ مگابیت بر ثانیه در حالت عادی رسیده است.
باید قبول کنیم با توجه به پیشرفت سرسام‌آور تکنولوژی، حتی این سرعت نیز نیاز به بروزرسانی داشته و برای رسیدن به آن این بار نیاز است کل بستر قدیمی جمع‌آوری شود؛ چرا که کابل‌های مسی توانایی ارائه سرعت بالا با کیفیت قابل قبول را ندارند.
یک انتخاب بسیار خوب در این حوزه استفاده از بستر فیبر نوری است که به صورت تئوری رسیدن به سرعت‌هایی تا یک گیگابیت بر ثانیه را ممکن می‌سازد. این سرعت می‌تواند در همه سطوح و با کیفیت بالا به کاربر ارائه شود.
در این زمینه اقدامات مثبتی از حدود ۱۵ سال پیش در کشور آغاز شد ولی سرعت این روند نیز بسیار کند بوده و به جرأت می‌توان گفت در حال حاضر نه تنها ایده مویرگی کردن فیبرهای نوری در کشور تا درب منازل روستاها عملی نشده، بلکه در بسیاری شهرهای بزرگ و حتی محله‌های با جمعیت بالا نیز هنوز کابل‌های مسی هستند که صفر و یک اینترنت کاربران را جابجا می‌کنند.
در همین راستا حسین فلاح جوشقانی معاون وقت وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به تازگی با بیان این که رویکرد کشور این نیست که صرفاً در جهت توسعه تلفن همراه و ارتباطات بی‌سیم اقدام کند بیان نموده که وزارت ICT به موازات اینترنت همراه، برای ارتباطات ثابت نیز برنامه توسعه داشته ولی واقعیت این است که این اهداف آنگونه که تدوین شده بودند به هیچ عنوان محقق نشده‌اند.
به گفته فلاح جوشقانی در حال حاضر در کشور بین ۱۱ تا ۱۲ میلیون نفر به اینترنت پر سرعت (تا ۱۶ مگابیت بر ثانیه) دسترسی دارند ولی این تعداد باید علاوه بر افزایش تعداد تا ۸۰ درصد خانوار ایرانی (حدوداً ۶۵ میلیون نفر) در بخش سرعت نیز افزایش پیدا کرده و به ۲۰ مگابیت بر ثانیه برسد.
جوشقانی که به صورت همزمان ریاست سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی را هم بر عهده دارد در این مورد می‌گوید: برای این‌که این هدف محقق شود باید به سمت استفاده از فناوری‌های جدید همچون VDSL و یا FTTX حرکت کنیم. سرعت دانلود روی اینترنت VDSL نزدیک به پنج برابر سرعت دانلود ADSL است و به مرز ۶۰ مگابیت بر ثانیه می‌رسد.
در ادامه فلاح جوشقانی به این مورد هم اشاره کرده که شرکت مخابرات ایران به عنوان متولی اصلی اینترنت ثابت در کشور تلاش نموده تا از توان بخش خصوصی نیز در این رابطه استفاده کند:
شرکت مخابرات ایران اقداماتی در این راستا را آغاز کرد و اپراتورهای بخش خصوصی هم در این مسیر گام‌هایی را برداشته‌اند، به‌طوری‌که اکنون یکی از شرکت‌ها در حوزه VDSL با ظرفیت حدود ۷۰ هزار پورت، کل شهر دزفول را تحت پوشش قرار داده است؛ هرچند در حال حاضر حدود ۶۰۰۰ پورت فعال است و یا در پردیس هم در همین حوزه شرکتی ظرفیتی حدود ۳۰ هزار پورت ایجاد کرده است.
فلاح جوشقانی خود نیز از روند افزایش و توسعه استفاده از اینترنت بی‌سیم رضایت ندارد و برای رفع این مشکلات پیشنهاداتی دارد:
در این حوزه چند اقدام باید انجام می‌شد و یکی از آنها بسترسازی مقرراتی بود که ۲۶۰ مصوبه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات درباره مقررات حاکم بر ارائه خدمات عمده‌فروشی بیت‌استریم در همین راستا بود.
با اجرای این مصوبه، زیرساخت‌های فیبر نوری در بخش دسترسی شرکت مخابرات ایران با شرکت‌های FCP و Servco به اشتراک گذاشته می‌شود و با رفع انحصار مخابرات در این بخش، کیفیت خدمات افزایش پیدا کرده و امکان انتخاب برای مشترکین فراهم می‌شود.
برای آن دسته از دوستانی که کمتر با قوانین و مقررات این حوزه آشنایی دارند باید بگوییم که در مصوبه ۲۳۰ کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات اعلام شده باید شرایط برای تمامی سرویس‌دهندگان ارتباطی در کشور به نحوی فراهم باشد که همه آنها بتوانند از امکانات پایه‌ای شامل تجهیزات مسی، ساب داکت و میکرو داکت و همچنین داکت شبکه مخابرات کشور به صورت یکسان استفاده کنند.
در انتها معاون وزیر ICT اعلام نموده این آمادگی را داریم سال جاری هم در حوزه دسترسی‌های فیبر با استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های سایر دستگاه‌ها همچون وزارت نیرو و شهرداری‌ها بتوانیم در حوزه اینترنت ثابت توسعه مناسبی داشته باشیم چون تنها اتکا به ظرفیت شرکت مخابرات روند پیشرفت و توسعه دسترسی را کند خواهد کرد.
به هر حال دسترسی به سرعت اینترنت بالا مستلزم فراهم کردن زیرساخت‌هایی است که پیاده‌سازی آنها نیازمند صرف وقت و هزینه قابل توجهی می‌باشد. البته با توجه به ظرفیت‌های این سرویس‌ها و آورده مالی که خواهند داشت این هزینه‌ها بسیار توجیه‌پذیر خواهند بود و امیدواریم به زودی اهداف تعیین شده در برنامه ششم توسعه که موعد سر رسید آنها سال ۱۴۰۰ شمسی است محقق شوند.
منبع: www.shahrsakhtafzar.com
