“اینترنت در سایه”، ۱۰۰ برابر سریع تر از اینترنت گوگل فایبر

پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.

وقتی مدیر مالی گوگل پاتریک پیچت گفت که باید بتوانیم اینترنت ۱۰ گیگابیت بر ثانیه برای مردم آمریکا فراهم کنیم، بیشتر به داستان تخیلی شبیه بود. این سرعت ۱۰۰۰ برابر سرعت امروزی اینترنت خانگی است. اما همین سرعت برای ناسا بسیار کند است.

ما برای ارسال اطلاعات از اینترنت عمومی استفاده می‌کنیم ولی آژانس‌های هوا فضا از یک شبکه تاریک به نام ESnet استفاده می‌کنند؛ یک شبکه کوچک و خصوصی که در کل کشور اطلاعات را با سرعت ۹۱ گیگا بیت بر ثانیه انتقال می‌دهد، سریع‌ترین اینترنتی که تا به حال ثبت شده است.

ناسا قصد ندارد این سرعت را به خانه مردم بیاورد؛ از این شبکه مافوق سریع برای کشف موج بعدی اپلیکیشن‌های محاسباتی استفاده می‌کند. Esnet توسط وزارت انرژی ایالات‌ متحده آمریکا راه‌اندازی شده است و ابزاری مهم برای محققانی است که در پروژه‌های عظیمی مانند Large Hadron Collider و Human Genome Project با حجم وسیعی از اطلاعات سر و کار دارند. به جای جابه‌جایی دیسک سخت بین یکدیگر، از طریق یک شبکه سوپر سریع اطلاعات را جابه‌جا می‌کنند. گریگوری بل مدیر ESnet می‌گوید: “دید ما نسبت به جهان این است که جغرافیا نباید روی کشفیات علمی تاثیر منفی بگذارد”.

در ساخت شبکه با این سرعت، ESnet و محققین و سازمان‌هایی مثل ناسا فناوری‌های شبکه‌ای را تست می‌کنند که ممکن است روزی به خانه‌ها هم راه پیدا کنند. در کوتاه‌مدت و در حال حاضر Esnet پنجره‌ای است رو به آینده.

نت‌های دیگر

اولین سازمان ملی آمریکا در زمینه تحقیقات شبکه، ARPAnet بود که “اینترنت” نتیجه کار این سازمان است، اما آخرین شبکه از این نوع نیست. در سال ۱۹۷۶، وزارت انرژی روی ایجاد یک شبکه جادویی سرمایه‌گذاری کرد که مرکز ملی محاسبات تحقیقات انرژی را به آزمایشگاه‌های تحقیقاتی متصل می‌کرد. سپس در سال ۱۹۸۰ شبکه جدید با نام high energy physics network ایجاد شد تا محققین پراکنده را زیر چتر یک آزمایشگاه ملی به کار گیرد. هر قدر که شبکه‌ها اهمیت بیشتری پیدا کردند، مدیران آژانس‌ها متوجه شدند شبکه‌های مجزا از هم و چندگانه خیلی عاقلانه به نظر نمی‌رسد و بنابراین با تلفیق هر دو شبکه، ESnet را ایجاد کردند.

کاربرد شبکه در طول زمان تغییرات عمده کرده است. در اوایل از خطوط زمینی و ماهواره‌ای استفاده می‌کرد. امروزه از خطوط فیبر نوری استفاده می‌کند که بسیاری از آزمایشگاه‌های ملی را به سایت‌های دانشگاهی متصل کرده‌اند. از سال ۲۰۱۰، ESnet و internet 2 یک شبکه غیرانتفاعی بین‌المللی که در سال ۱۹۵۵ بعد از ارائه اینترنت برای محققین ایجاد شد از “فیبر تاریک” استفاده کردند. فیبر تاریک ظرفیت مازاد دسترسی به شبکه است که توسط شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت در اواخر دهه ۱۹۹۰ همزمان با حباب اقتصادی دات-کام یا حباب اینترنت ایجاد شده بود.

یک خط سریع اینترنت

به سرعت شبکه‌ای که توسط تیم شبکه کامپیوتری ناسا طراحی شده و سرعت آن ۹۱ گیگا بایت بر ثانیه است بین شهر دِنور و مرکز ناسا در مریلند راه‌اندازی می‌گردد. این شبکه سریعترین انتقال‌دهنده اطلاعات بین دو مکان است که دنیای واقعی آن را تجربه کرده است.

ESnet حداقل از نظر تئوری تا ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه توانایی جابه‌جایی اطلاعات دارد. شرکت‌های تجهیزات شبکه تا سال ۲۰۱۰ سوئیچ‌های ۱۰۰ گیگابیتی را عرضه کرده‌اند. اما در عمل، انتقال‌های در فواصل طولانی سخت‌تر است. به این دلیل که اطلاعات در اینترنت در خط مستقیم حرکت نمی‌کنند. درست شبیه اتوبان‌های بین‌شهری. اگر بخواهید از شهری به شهر دیگر بروید باید مسیر‌های مختلف را طی کنید شاید مجبور باشید از چند اتوبان مختلف استفاده کنید. فرستادن یک فایل از طریق اینترنت یا حتی ESnet بین دو شهر نیز همینطور عمل می‌کند. این اطلاعات از طریق سخت‌افزارهایی که در شهرهای مختلف در داخل کشور قرار دارد جا‌به‌جا می‌گردد.

ناسا در سال ۲۰۱۲ اینترنت ۹۸ گیگابیتی بین گودارد و دانشگاه یوتا راه‌اندازی کرد. اما بین دو مکان ارتباط مستقیم برقرار شد که چنین چیزی کمتر در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد.

در ESnet و internet، هر ایستگاه در طول مسیر می‌تواند مشکل ایجاد کند و هر قطعه باید بتواند این سرعت بالا را پشتیبانی کند. در پایان کار آقای تونی سلست، مدیر فروش شرکت بروکت شرکتی که تجهیزات این کار را تهیه کرد می‌گوید: “هدف از این کار استفاده از این حجم سرعت برای مصرف خانگی و ارائه آن به مردم است”.

تجربیات خوب برای آینده

در عین حال، شبکه به شکل دیگری هم به کار گرفته می‌شود. محققین از آن برای کشف مدار شبکه‌های مجازی استفاده می‌کنند که این شبکه‌ها برای ایجاد شبکه‌های پیچیده‌ای به کار می‌روند که نیازی به تغییر سخت‌افزاری ندارند. البته روی شبکه‌ای با نام “DMZs” کارهایی صورت می‌گیرد که به طور غیرمعمولی سریع است و بدون استفاده از شبکه فایروال‌های سنتی امنیت بالایی هم دارد.

این راهکارها به صورت خاص برای شبکه‌هایی طراحی شده است که تعداد کمی از انتقال‌دهنده‌های بزرگ با آن کار می‌کنند، برخلاف اینترنت که حجم زیادی از انتقال‌دهنده‌های کوچک با آن کار می‌کنند. اما هنوز شرکت‌های اینترنتی زیادی هستند که از ESnet پیروی کرده و الگوبرداری می‌کنند. شرکت‌های مخابراتی زیادی زیرساخت ۱۰۰ گیگابیتی دارند و روز به روز به تعداد آنها افزوده می‌شود.

اگرچه ما هنوز اینترنت ۱۰ گیگا بیتی را هم ندیده‌ایم چه رسد به ۱۰۰ گیگا بیتی! این ظرفیت بالا به این معنی است که مردم بیشتر و بیشتر می‌توانند بدون مشکل ویدئو اینترنتی تماشا کنند و فایل‌های بزرگتری را دانلود کنند. ESnet نیز همین جا متوقف شده است. آقای بل می‌گوید سازمان زیر نظرش روی اینترنت ۴۰۰ گیگا بیتی کار می‌کند و هدف طولانی‌مدت آن شبکه‌ای یک ترا بیتی است که یعنی ۱۰۰۰۰۰ برابر سریع‌تر از اینترنت امروزی، چیزی که بیشتر شبیه داستان‌های علمی_تخیلی است.

منبع: opticalfiberco.com