ناحیه کور OTDR یکی از مهمترین این عوامل در آزمایش OTDR است. OTDR (Optical Time Domain Reflectometer) یک ابزار آزمایش مرسوم مورد استفاده کارکنان فنی و نصابهای فیبر نوری در صنعت ارتباطات فیبر نوری است. به منظور به حداکثر رساندن بازدهی OTDR لازم است تا درکی از عوامل گوناگون و پرشماری که عملکرد OTDR را تحت تاثیر قرار میدهند داشته باشیم.
پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، در این مقاله به بررسی مفصل ناحیه کور OTDR می پردازیم.
ناحیه کور OTDR چیست؟
OTDR در یک مسافت معین (یا زمان معین) قادر به تشخیص عیب یا تشخیص محل نقاط رویداد در لینک فیبر نیست و این عدم تشخیص به دلیل اثر انعکاس است؛ به این مسافت معین، اصطلاحا “نقطه کور” گفته میشود.
دلیل پیدایش ناحیه کور OTDR چیست؟
ناحیه کور به این دلیل بهوجود میآید که ردیاب OTDR به دلیل انعکاس نور فرسنل Fresnel موقتاً کور میشود. نور فرسنل عمدتاً به دلیل شکاف هوایی بین اتصالات OTDR پدید میآید.
وقتی این انعکاس شدید رخ میدهد، قدرت دیودهای حساس به نور ۴۰۰۰ برابر بالاتر از قدرت backscatter خواهدبود. بنابراین سیگنالهای منعکسشده که توسط ردیابهای داخل OTDR دریافت میشود اشباع شده و ردیاب برای آنکه از حالت اشباع به حالت عدم اشباع ریکاوری شود و سیگنال نوری را بازخوانی کند به زمان مشخصی نیاز دارد.
در حین زمان ریکاوری، OTDR نمیتواند سیگنالهای نور بازگشتی را به شکل دقیق تشخیص دهد و در نتیجه یک ناحیه کور را شکل میدهد. این اثر مانند زمانی است که نور زیادی به چشمهای ما افکنده شود و چشمانمان برای بازگشت به حالت اول به زمان مشخصی نیاز دارند.
به طورکلّی، هرچه انعکاس بیشتر باشد، دوام ناحیه کور نیز طولانیتر خواهد بود. در ضمن، ناحیه کور تحت تاثیر عرض پالس (pulse width) نیز میباشد؛ عرض پالس طولانی، محدوده پویا (dynamic range) را افزایش داده و ناحیه کور را طولانیتر میکند.
ناحیه کور رویداد و ناحیه کور میرایی
به طورکلّی، OTDR دو نوع ناحیه کور دارد: ناحیه کور رویداد و ناحیه کور میرایی.
ناحیه کور رویداد (Event Dead Zone)
ناحیه کور رویداد، کوتاهترین مسافتی است که OTDR میتواند انعکاس پیوسته رویداد دیگری را، پس از انعکاس فرسنل (Fresnel) تشخیص دهد.
بر اساس استاندارد Telcordia، ناحیه کور رویداد، مسافت بین نقطه اوج (Peak) و ۱٫۵dB – میباشد.
ناحیه کور میرایی (ATT dead zone)
ناحیه کور میرایی به این معناست که بعد از انعکاس فرسنل (Fresnel)، OTDR میتواند دقیقاً حداقل مسافت غیرانعکاسی افت رویداد را اندازهگیری کند.
بر اساس سری استانداردهای Telcordia، ناحیه کور میرایی از شروع انعکاس رویداد آغاز میشود و تا زمانی که انعکاس سیگنالهای بازگشتی به کمتر از ۰٫۵dBبرسد ادامه دارد. بنابراین ناحیه کور میرایی معمولاً طولانیتر از ناحیه کور رویداد است.
اهمیت ناحیه کور OTDR در تست
در بررسی اتصالات فیبر نوری دستکم به یک ناحیه کور برمیخوریم که نقطه اتصال بین فیبر نوری و OTDR میباشد. ناحیه کور یکی از ایرادهای اصلی OTDR است، بویژه هنگامی که تعداد زیادی از اتصالات کوتاه نوری دستگاهها را آزمایش میکنیم. با این وجود، ناحیه کور اجتنابناپذیر است، بنابراین حداقل کردن اثر منفی نقاط کور حائز اهمیت بسیاری است.
همانطور که در بالا اشاره شد، ناحیه کور با عرض پالس مرتبط میباشد و با کاهش عرض پالس میتوانیم ناحیه کور را کاهش دهیم. اما کاهش عرض پالس باعث کاهش بُرد پویا (dynamic range) میشود. گفتنیست هرچه بُرد پویا بزرگتر باشد، OTDR اتصالات فیبر نوری طولانیتری را میتواند اندازه بگیرد؛ بنابراین انتخاب عرض پالس مناسب بسیار مهم است.
معمولاً عرض پالس کم، ناحیه کور کوتاه و قدرت پایین OTDR برای اتصالات فیبر نوری در داخل ساختمان (indoor) و رفع عیب در زنجیره کوتاه فیبر استفاده میشود. عرض پالس بالا، ناحیه کور طولانی و قدرت بالای OTDR برای تشخیص در اتصالات فیبر با فاصلههای طولانی کاربرد دارد.
جهت تشخیص رویدادهای مرتبط، کوتاه کردن ناحیه کور رویداد تا حد ممکن، بسیار مهم است. برای مثال، در آزمایش شبکه ساختمان، ناحیه کور رویداد OTDR بسیار کوتاه است چرا که پچکوردهای فیبر نوری که انواع دیتاسنترها را به هم وصل میکنند بسیار کوتاه هستند.
اگر ناحیه کور بسیار طولانی باشد، برخی از کانکتورها ممکن است جا انداخته شوند و تکنسینها قادر به تشخیص آنها نباشند که در اینصورت، کار تشخیص مشکلات بالقوه سختتر خواهد شد.
ناحیه کور میرایی کوتاه، نه تنها OTDR را قادر میسازد تا رویدادهای پیوسته را تشخیص دهد، بلکه خواهد توانست افت رویدادهای خیلی نزدیک را نیز برگرداند. برای نمونه، ما میتوانیم افت پچکورد فیبر نوری در شبکه را متوجه شویم که این امر به تکنسینها کمک میکند تا وضعیت پیوندهای فیبر را به وضوح درک کنند.
برای مشاهده سایت منبع مقاله اینجا کلیک کنید.