انواع کابل‌های فیبر نوری – قسمت اول – کابل خاکی (OBUC)

انواع کابل‌های فیبر نوری – قسمت اول – کابل خاکی (OBUC)

پارسیان فیبر ارتباط تولید کننده انواع کابل شبکه، کابل فیبر نوری و تجهیزات پسیو شبکه، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است.

انواع کابل‌های فیبر نوری از لحاظ ساختاری طبق استاندارد مخابرات ایران:

۱ – کابل خاکی ‎(Optical Buried Unfilled Cable) OBUC‏

۲ – کابل کانالی ‎(Optical Conduit Unfilled Cable) OCUC‏

۳ – کابل هوایی ‎(Optical Self Support Cable) OSSC‏

در مقاله زیر ساختار کابل فیبر نوری خاکی را بررسی می‌کنیم.

 

مشخصه بارز این نوع کابل، داشتن دو لایه روکش معمولا پلی اتیلنی و نوار جاذب رطوبت است. در کابل‌های قدیمی خاکی به جای نوار جاذب رطوبت از ژله استفاده می‌شد، این نوع کابل به کابل خاکی ژله‌ای معروف بود. استفاده از نوار جاذب رطوبت به جای ژله مقرون به صرفه می‌باشد.

ساختار کابل خاکی (OBUC)

 

۱- Central Strength member:

 

لایه مقاوم مرکزی دارای جنس غیرفلزی است که دارای الیاف فیبری رزین شده می‌باشد و به ‎(Fiber reinforced plastic) FRP‏ مشهور است. مدول یانگ (young modulus) این ماده، ۵۰۰۰۰N/mm2m می‌باشد که باعث استحکام کابل فیبر نوری می‌شود.

۲- Water Swellable Yarn:

دو نخ جاذب آب و رطوبت بصورت هلالی دور FRP تنیده می‌شود تا مانع ورود آب و رطوبت به داخل کابل شود. هرگرم از نخ باید بیش از ۳۵ml آب و رطوبت جذب کند.

۳ – Loose tube:

مواد تشکیل‌دهنده لوزتیوب ‎(Polybuthylen tereftalat) PBT‏ است. لوزتیوب به حالت SZ دور FRP استرند می‌شود. از آنجا که تار فیبر نوری به شدت شکننده است، برای جلوگیری از قطع شدن فیبر در داخل لوزتیوب همراه با ژل سرد استرند می‌شود. طبق استاندارد مخابرات ایران ابعاد لوزتیوب به صورتی باید باشد که قطر داخلی آن ۶۵% قطر خارجی آن باشد که در این صورت حداقل ضخامت تعریف شده برای لوزیوب ۰٫۴mm می‌باشد.

۴ – Thixotropic Jelly:

معروف به ژله سرد است و برای جلوگیری از نفوذ آب و رطوبت به داخل لوزتیوب برای محافظت از تار فیبر نوری استفاده می‌شود. رطوبت به مرور زمان باعث از بین رفتن کابل می‌شود. این ژله به هیچ وجه سمی نیست.

۵ – Water Swellabale Tape:

یک لایه نوار جذب رطوبت آب با مقدار کمی Overlap روی لوزتیوب برای جلوگیری از ورود آب و رطوبت به داخل کابل فیبر نوری استفاده می‌شود که شامل مواد زیر می‌باشد:
– Polyester non-woven fabric
– پودر محلول در آب  Water Soluble Powder
– ضد جویدگی Corrosion inhibitor

۶ – Ripcords:

دو ریپ‌کورد در دو نقطه مخالف کابل، در زیر ژاکت اول و دو ریپ‌کورد در زیر ژاکت دوم برای راحت لخت شدن کابل گذاشته می‌شود. معمولا جنس ریپ‌کورد از ابریشم است.

‘۷ – First Jacket:

روکش اول یک لایه پلی اتیلن اکثراً LDPE به ضخامت نامی ۱٫۵mm توسط دستگاه Extruder روی نوار جاذب رطوبت قرارمی‌گیرد. دارا بودن دو لایه روکش به این علت است که عموماً در شبکه‌های زیرساخت و بین شهری برای مسافت‌های طولانی مورد استفاده قرارگرفته و مستقیماً داخل خاک دفن می‌گردد بنابراین باید دارای مقاومت بیشتری در برابر عوامل طبیعی مانند سیل و زلزله باشد.

۸ – Armoring:

نوار استیل کرکره‌ای (Corrugated Steel) که جنس کوپلیمری دارد یا دو طرف آن دارای روکش قلع است. زره باعث افزایش مقاومت کابل در برابر ضربه‌ها می‌شود. زره کابل از حمله موجودات موذی جونده مانند موش جلوگیری می‌کند. این طبق استاندارد مخابرات ایران ضخامت نامی لایه Armoring بدون کوپلیمر ۰٫۱۵mm و با کوپلیمر ۰٫۳۸mm می‌باشد.

۹ – Outer Jacket:

جنس روکش بیرونی اکثراً Polyethylene از نوع HDPE است. ضخامت نامی روکش بیرونی ۲mm می‌باشد. این لایه خارجی‌ترین لایه بوده و محافظت اصلی از کابل به عهده این لایه است. در بعضی موارد خاص برای کابل‌های نظامی به جای پلی اتیلن از ترموپلاست‌ها استفاده می‌شود.

منبع:http://www.opticalfiberco.com

اشتراک گذاری مقاله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اشتراک گذاری مقاله
سبد خرید
ورود

هنوز حساب کاربری ندارید؟